Eeuwenlang is er strijd geleverd om de meentgronden (gemeenschappelijke gronden). In de 15^e eeuw erkenden de graven van Holland eindelijk de Erfgooiers als echte partners en medegebruikers van het gebied. In 1708 werd er een lijst van gerechtigden (scharende Erfgooiers) gemaakt. Ook werd er een kaart gemaakt waarop precies stond welke gronden men mocht gebruiken.

De Erfgooiers kwamen steeds vaker bij elkaar. En verenigde zich in zogenaamde Marke.  Ze spraken af wie zich Erfgooier mocht noemen en onder welke voorwaarden de landbouw weidegronden en heide gronden gebruikt mochten worden. Je moest zelfstandig een Gooise boerderij en winterstalling voor het vee hebben,  akkerland bezitten, meerderjarig (toen nog 21 jaar) én gehuwd zijn. Deze vereisten werden vastgelegd in schaarbrieven en bosbrieven. Er werd streng toegezien op de naleving, waardoor de Gooise meentlandbouwgronden en bos en heide niet overbelast raakten.

Erfgooiers stonden bekend als eigengereid, hardwerkend, stug en conservatief en zijn van grote invloed geweest op de ontwikkeling van het Gooi, al is het alleen maar vanwege de overgebleven heidevelden. Nu in bezit van GNR ruim 2700 ha. Er zijn trouwens nog enkele Gooise boeren die of zelf Erfgooier waren of van een Erfgooier afstammen. In deze buurt zijn de straatnamen naar de Blaricumse  Erfgooiers vernoemd en daarmee eren we het rijke verleden van Blaricum.

• Laantje van Vos
• Lanphenlaan
• De Graaflaan
• Ter Weijdenlaan
• Laantje van Puijk
• Krijnenlaan
• Ravenlaan
• Rokebrandlaan
• De Gooijerlaaan
• Laantje van Borsen
• Van der Veenlaan
• Laantje van Rozendaal
• Laantje van Calis
• Laantje van Rigter
• Laantje van De Jong